10 اشتباهی که در عکاسی با دوربین‌های آنالوگ برای اولین بار رخ می‌دهد

آیا شما اولین دوربین آنالوگ خود را خریده‌اید ؟ آیا به عکاسی با دوربین‌های آنالوگ علاقه دارید ؟ عکاسی با دوربین‌های آنالوگ و فیلم یکی از جذاب‌ترین ژانرها است که حتی پس از گذشت ده‌ها سال، هنوز هم بین بسیاری از عکاسان حرفه‌ای رایج است.

اما یادگیری این سبک عکاسی به هیچ عنوان کار آسانی نیست، در واقع زمین تا آسمان با عکاسی با دوربین‌های دیجیتال فرق دارد. پس اگر اشتباه یاد بگیرید چه خواهد شد ؟ یا اصلا ممکن است چه اشتباهاتی را در حین یادگیری مرتکب بشوید ؟ جواب آن واضح است، خیلی چیزها !

وقتی با دوربین دیجیتال خود یک عکس می‌گیرید، بلافاصله متوجه خواهید که نتیجه‌ی کارتان به چه صورت است و اگر اشتباهی رخ داده باشد، می‌توانید آن را اصلاح کنید. اما در دوربین‌های آنالوگ روزها، هفته‌ها و یا حتی ماه‌ها ممکن است بگذرد تا بخواهید یک عکس را چاپ کرده و نتیجه را مشاهده کنید.

ممکن است شما به یک سفر عکاسی رفته باشید و بخواهید تصاویری که ثبت کردید را مدتی بعد ظاهر کنید، قطعا اگر بعد از چاپ متوجه شوید اشتباهی را در هنگام ثبت عکس انجام داده بودید، به شدت ناراحت خواهید شد، چرا که دیگر به هیچ عنوان قابل بازگشت نیستند.

این هم دردسر عکاسی با فیلم یا با دوربین‌های آنالوگ است و همان باعث جذابیت آن می‌شود. همان جذابیتی که باعث شده در سال 2020 و در حالی که دوربین‌های دیجیتال روز به روز پیشرفته‌تر می‌شوند، باز هم عکاسان به دوربین‌های آنالوگ قدیمی علاقه داشته باشند.

پیشنهاد نویسنده : عکاسی خلاقانه با تکنیک لانگ اکسپوژر : با نوردهی ۵ ثانیه‌ای عکس‌های متفاوتی را ثبت کنید !

پس اگر شما هم علاقه مند به یادگیری این موضوع هستید، نیازی نیست نگران باشید، چرا که من ده اشتباهی که ممکن است در ابتدای راه انجام دهید را به شما خواهم گفت. با دانستن این موارد قطعا می‌توانید با سرعت بیشتری پیشرفت کنید. پس همراه من باشید …

1. آماده سازی اشتباه دوربین

تقریبا هر عکاسی حداقل یکبار با این صحنه مواجه شده که نگاتیو را به لابراتوار چاپ عکس تحویل می‌دهد، ولی در نهایت عکس درستی را دریافت نمی‌کند یا اصلا عکس‌هایش قابل چاپ شدن نیستند. اشتباه شما در این موارد ممکن است دو چیز باشد، اول اینکه نورسنجی را به درستی انجام نداده‌اید، و دوم اینکه فیلم را به درستی داخل دوربین قرار نداده‌اید.

در مورد دوربین‌های قطع 35 میلی متری، یکی از شاخصه‌ها این است که شما یک فیلم 36 تایی را داخل آنها قرار می‌دهید، ولی قادر هستید تا 67 بار تصویر ثبت کنید. دلیل این اتفاق خود دوربین است. گاهی دوربین نمی‌تواند به درستی حلفه‌های فیلم را گرفته و آن را حرکت دهد، این اغلب به دلیل قرار گرفتن اشتباه فیلم داخل دوربین است.

بنابراین قبل از اینکه کار خود را شروع کنید، یک یا دو شات را ثبت کرده و از درست قرار گرفتن فیلم اطمینان حاصل کنید. شما می‌توانید برای کمک به چرخش درست فیلم از اهرم دستی آن استفاده کنید.

اگر اهرم چرخش به صورت آزادانه حرکت کند، یعنی فیلم به درستی داخل دوربین عکاسی قرار گرفته و سوراخ‌های آن گیر ندارند. اگر به طور صحیح دوربین را برای ثبت عکس لود کرده باشید، پس از اینکه دکمه‌ی دکلانشور را فشار دادید، باید فیلم چرخیده و حرکت کند.

برای دوربین‌هایی با قطع متوسط​​، یک اشتباه عادی و شگفت آور در حال آماده سازی فیلم حرکت به عقب است، به طوری که کاغذ پشتیبان، نه فیلم، با لنز روبرو می‌شود. ممکن است بگویید که ” خب، کاغذ پشتیبان روی آن نوشته است. چقدر باید نادان باشم که اشتباه کنم ؟ ” اما در مورد دوربین‌هایی قطع متوسط این موضوع کاملا گیج کننده است، چرا که علائم کاغذ به سمت داخل فیلم قرار خواهد گرفت.

 بنابراین یک سؤال بهتر که باید بپرسید این است که : ” دوربین باید چقدر احمق باشد ؟ ” سعی کنید با شیوه‌ی کار دوربین خود به طور کامل آشنا شوید، برای این کار لازم است دفترچه‌ی دوربین را مطالعه کنید، مخصوصا بخش چگونگی قرار دادن فیلم داخل دوربین.

2. تلاش برای لود کردن دوربینی که از قبل لود شده است

این نکته را به خاطر داشته باشید که تمام دوربین‌های آنالوگ یک پنجره‌ی کوچک برای دیدن فیلم داخل بدنه ندارند.

* لود کردن یکی از مهمترین بخش‌ها در عکاسی با دوربین‌های آنالوگ است. در واقع شما اگر به صورت عادی دکلانشور را فشار دهید هیچ اتفاقی نمی‌افتد. شما باید ابتدا با استفاده از اهرم لودینگ فیلم را آماده‌ی ثبت عکس کنید، سپس دکلانشور را فشار دهید تا تصویر ثبت شود.

یکی از صحنه‌های دیگری که احتمالا هر عکاسی با آن روبرو خواهد شد، این است که پشت دوربین را باز می‌کنید و می‌بینید که هنوز هم فیلم برای ثبت تصویر وجود دارد و تمام نشده است.

اولین کاری که باید در این مواقع انجام دهید این است که بلافاصله در دوربین را ببندید؛ حتی قبل از اینکه بخواهید خودتان را برای این اشتباه ملامت کنید ! به نظر می‌رسد این اتفاقی ساده باشد، اما امکان ندارد هیچ عکاسی حتی یک بار هم این اشتباه را مرتکب نشده باشد.

آیا به تازگی تمام تصاویر خود را خراب کرده‌اید ؟ احتمال دارد بیشتر تصاویرتان را با نوردهی اشتباه ثبت کرده باشید یا هر مشکل دیگری. دوربین گاهی به قدری سریع فیلم را جا به جا می‌کند که نور روی آن اثر نمی‌گذارد.

پس قبل از اینکه فیلم را دور بریزید توجه داشته باشید که ممکن است هنوز هم بعضی از اسلایدها یک کارتریج خوب به حساب بیایند. پس به جای اینکه به سرعت فیلم را دور بیندازید، اول آن را کمی بررسی کنید.

پیشنهاد نویسنده : ایده‌های عکاسی در خانه : تکنیک چاپ خورشیدی در تنها ۳۰ دقیقه !

برخی دوربین‌های auto-wind 35 میلی متری، مانند سری Rebel SLR کانن، به شما اجازه می‌دهند که فیلم را عقب کشیده و دوباره از اسلایدها استفاده کنید. به احتمال زیاد فناوری شناسایی خودکار در برخی دوربین‌ها می‌تواند عملکرد خوبی داشته باشد، این برای تمرین کردن عالی است، اما اگر می‌خواهید به صورت حرفه‌ای عکاسی کنید، شانس خود را از دست ندهید.

سعی کنید ابتدا پشت دوربین را باز کرده و بعد خودتان فیلم را بررسی کنید. ممکن است در کنار فریم‌هایی که به طور کامل خراب شده‌اند، برخی دیگر هنوز قابل استفاده باشند.

3. اصلا آیا فیلم را داخل دوربین گذاشته‌ام ؟

من به عنوان کسی که دوربین‌های زیادی دارم، همیشه نمی‌توانم به یاد داشته باشم که فیلم را در کدام یک از دوربین‌هایم قرار داده و یا کدام یک را شارژ کرده‌ام. اگر بخواهم صادقانه با شما صحبت کنم، من اغلب فراموش می‌کنم که صبحانه خوردم یا نه یا اینکه آیا فرزندانم را رسانده‌ام یا نه !

با این حال، دوربین‌های Auto-wind به شما نشان می‌دهند که فیلم را درون آنها قرار داده‌اید یا نه، اما در مورد دوربین‌هایی که این فناوری را ندارند باید چه کنیم ؟

یک راه حل آسان برایتان دارم، به یاد داشته باشید که قبلاً چطور آزمایش کردیم، با کشیدن فیلم با دستگیره به سمت عقب، با این روش می‌توانید بفهمید که فیلم به درستی بارگیری شده است یا خیر. اگر فیلم بارگیری شود، این ترفند به شما نشان خواهد داد. 

اهرم عقب را بیرون بیاورید و دستگیره را به آرامی بچرخانید. اگر فیلم وجود داشته باشد، در ابتدا باید آزادانه حرکت کند و از آنجا که کمی سفت می‌شود، باید با قدرت بیشتری آن را حرکت دهید ( با زور بیش از حد به هیچ عنوان اهرم را نچرخانید ).

4- عکاسی با سرعت اشتباه برای یک رول فیلم

آخرین فیلم خود را می‌آورید، متوجه می‌شوید که تمام آنها را با ایزوی 100 ثبت کرده‌اید، در حالی که فیلم شما 400 است ( مردی را تصویر کنید که در حالت اسلوموشن فیلم را از دستش رها کرده و فریاد می‌زند ” نههههههه ” ! ).

خب اصلا نیازی نیست نگران باشید، عزیزان من، این یک اشتباه کاملا رایج و معمول است و یک راه حل آسان هم دارد. اگر با یک فیلم رنگی کار می‌کنید و فقط به اندازه‌ی یک استاپ نوردهی بیشتر داشته‌اید، یا ایزو را روی عددی دو برابر ایزوی فیلم قرار داده‌اید، احتمالا نیازی نیست نگران باشید.

معمولا فیلم‌ها انعطاف پذیری قابل قبولی در این زمینه دارند و دست شما را در حنا نمی‌گذارند. البته این مورد در فیلم‌های سیاه و سفید کمی سخت‌تر می‌شود، به خصوص در اسلایدهای پایانی.

اما اگر چنین اتفاقی افتاد، کافیست آن را با مسئول لابراتوار در میان بگذارید، در صورت لزوم، آنها قادر به جبران این اشتباه در عملیات پردازش تصویر هستند، البته گاهی اوقات زمان بیشتری خواسته و هزینه‌ی بیشتری را هم دریافت می‌کنند.

5- تغییر حساسیت ایزو ( ASA )

نه، من نمی‌توانم این کار را با فیلم انجام دهم ! در دوربین‌های دیجیتال، میزان حساسیت تصویر یا همان ایزو، نحوه‌ی ثبت تصویر را تغییر می‌دهد، ولی در دوربین‌های آنالوگ تنها مخصوص کالیبره کردن سیستم است تا بتواند اطلاعات دقیق و درستی را در مورد سرعت فیلم دریافت کند.

اگر می‌خواهید نورسنجی مداوم داشته باشید ( و معمولاً همین کار را هم انجام می‌دهید ) کل رول باید در همان ایزوی ثابت درج شده روی خود فیلم ثبت شود. تنها استثناء این امر در مورد جبران نوردهی است. اگر ایزوی یک فیلم را برای عکاسی در یک روز برفی تا 64 یا 100 کاهش دهید، در واقع به نوردهی آن کمک خواهید کرد.

به طور مشابه، اگر در حال عکاسی پرتره از شخصی هستید که لباسی تیره به تن دارد، بالا بردن ایزو تا 400 یا 800 می‌تواند کمکتان کند که جزئیات بیشتری را ثبت کنید.

بسیاری از دوربین‌های آنالوگ پیشرفته‌تر شماره‌های +/- 2 جبران نوردهی را ارائه می‌دهند تا کار شما را راحت‌تر کنند ( با این مزیت که سریع‌تر تنظیمات را اعمال می‌کنید و احتمال کمتری وجود دارد که تصویر را خراب کنید ).

پیشنهاد نویسنده : تکنیک‌های عکاسی ورزشی : چگونه از دوچرخه سواری در طبیعت عکاسی کنیم ؟

شما همچنین می‌توانید فیلم را فشار دهید یا بکشید. هل دادن زمانی است که شما عمداً فیلم خود را در معرض خطر قرار دهید، سپس با بیش از حد توسعه جبران کنید، و کشیدن برعکس است. تصاویر کامل نیستند؛ آنها ممکن است نویز بیشتری داشته باشند، کنتراست کم و بیش و یا تغییر رنگ، اما به هر حال بیرون می‌آیند. 

( برخی از فیلم‌ها بهتر از بقیه به فشار و کشش واکنش نشان می‌دهند. ) چرا کسی این کار را می‌کرد ؟ گاهی اوقات می‌تواند به ظاهر جالبی منجر شود، و همچنین یک روش مفید برای به دست آوردن حساسیت بیشتر ( یا کمتر ) است.

به عنوان مثال، هنگام عکاسی در محیط داخلی در زیر نور کم، به جای استفاده از فیلم اختصاصی با حساسیت بالا، من از یک فیلم Ilford HP5 Plus با حساسیت 400 استفاده کرده و ایزوی دوربینم را روی 1600 تنظیم کردم، سپس تنظیمات دیگر را مطابق با نوردهی صحیح فیلم تنظیم کردم و در نهایت نویز و کنتراست بیشتری را به دست آوردم، که این همان ظاهری بود که دوست داشتم.

6. اجازه دهید نور سنج به شما دروغ بگوید

دوربین‌های دیجیتال مدرن دارای سیستم‌های نورسنجی پیچیده‌ی چند ناحیه‌ای هستند که می‌توانند شرایط نورپردازی پیچیده‌ای را به درستی تشخیص دهند. من از این که حتی گوشی هوشمندم چگونه می‌تواند تصاویری را ثبت کند که با استفاده از فیلم و دوربین‌ها آنالوگ غیر ممکن است، شگفت زده شدم. مجدداً متحیر می‌شوم که گوشی هوشمند من می‌تواند مکالمه‌ی تلفنی برقرار کند و همچنین می‌تواند کارهای بسیار دیگری را انجام دهد. به طور جدی، آنها چگونه این کار را انجام می‌دهند ؟

به هر حال، اندازه گیری چند منطقه‌ای در مراحل ابتدایی بود که فیلم جای خود را به دیجیتال داد، و بیشتر نورسنج‌های دوربین‌های آنالوگ که دارای وزن متوسطی ​هستند، به این معنی که آنها به طور متوسط ​​صحنه را با تأکید بیشتر بر آنچه در وسط قرار دارد ( احتمالاً آنچه شما نشان می‌دهید ) می‌گیرند.

البته در شات‌های عمودی این قضیه کمی پیچیده‌تر می‌شود. همانطور که قبلاً هم اشاره کردم، زمینه‌های روشن یا تاریک، سایه‌های عمیق، برف، تیرهای شدید و صحنه‌های دیگر با لکه‌های بزرگ یا تاریک می‌توانند نورسنج را فریب دهند و نورسنجی تصویر را هم به فنا خواهند داد.

خب پس باید چه کار کنیم ؟ عکاسان جدی یک کارت خاکستری دارند، البته عکاسان جدی لوازم جانبی بسیار زیادی را برای ثبت یک تصویر خوب، همیشه همراه خود دارند. شما هم می‌توانید از یک تکه پارچه با تنالیته‌ی رنگی متوسط یا میانه استفاده کنید، فقط مطمئن شوید که دوربین در همان جهت کلی موضوع خود را نشان می‌دهد. 

اگر خوانش متفاوت باشد، صحنه احتمالاً نورسنج دوربین شما را فریب می‌دهد و باید متناسب با آن تنظیم کنید.

اگر شک دارید ( و با فرض اینکه شما نمی‌خواهید کمی سریعتر از طریق فیلم تصویرتان را ثبت کنید ) کافی است تعداد محدودی عکس را با تنظیمات نوردهی کمی متفاوت بگیرید تا مطمئن شوید. حداقل یکی از آنها احتمالاً معلوم است.

7. مطرح کردن سوال ” بهترین فیلم‌ها کدام هستند ؟ ” در فروم‌های اینترنتی

اینکه شما به عنوان عکاس بپرسید که کدام فیلم بهترین است، مثل این است که بخواهید بپرسید کدام یک از حروف الفبا بهتر است ! مطمئنا یک فیلم با حساسیت 800 می‌تواند تصاویری روشن و یک فیلم با حساسیت 50 می‌تواند تصاویری تاریک را برایتان ثبت کند.

پس در واقع هیچ چیز جامع و کاملی وجود ندارد. دلیلش هم این است که هر فیلم خصوصیت‌های مختلفی دارد و بهترین بودن بین آنها یک موضوع کاملا شخصی برای هر عکاس حرفه‌ای است. به همین دلیل است که انتخاب‌های بسیار زیادی وجود دارد. همه‌ی آنچه من تا به امروز دیده‌ام که در مورد خوب یا بد بودن یک نوع فیلم خاص می‌گویند، کاملا اشتباه و غلط بوده است.

نه به این دلیل که مردم نمی‌دانند در مورد چه چیزی صحبت کنند، بلکه به این دلیل که استفاده از هر نوع فیلم و عملکرد آن یک مسئله‌ی کاملا شخصی است.

بهترین راه برای پیدا کردن یک فیلم مناسب برای شما این است که انواع مختلف آنها را امتحان کنید و ببینید که چه چیزی را دوست دارید. توصیه می‌کنم از برندهای معروف و مدل‌های رایج‌تر مانند Kodak Gold یا Ilford HP5 + به عنوان یک فیلم پایه برای شروع کار خودتان استفاده کنید.

بهترین نوع فیلم‌ها آنهایی هستند که بلافاصله با اسلاید شروع نشوند، چرا که ممکن است نوردهی را به فنا بدهند. بنابراین می‌توانید به نوع متفاوتی سوالتان را در فروم‌های اینترنتی مطرح کنید : ” من BlastMax 200 را خریده‌ام و فکر می‌کردم می‌توانم یک Elbowchrome داشته باشم. 

آیا این درست است ؟ ” حالا آن دسته از عکاسان حرفه‌ای که واقعا به این موارد آگاه و مسلط هستند پاسخ معناداری را به شما خواهند داد. با این وجود بهتر است هرگز چیزی نپرسید، فقط یک رول بخرید و خودتان تصمیم بگیرید که قرار است با آن چکار کنید.

8- در به کار گیری سیستم ناحیه‌ای انسل آدامز وسواس به خرج دهید

برای افرادی که تا کنون چیزی در مورد آن نشنیده‌اند، سیستم ناحیه‌ای در عکاسی یکی از ابداع‌های مهم عکاس مشهور طبیعت، انسل آدامز است. او با تصاویر سیاه و سفید خود توانست دید بسیاری از عکاسان حرفه‌ای را نسبت به طبیعت تغییر دهد. این یک روش مفصل و جامع است که تمامی مراحل را از شروع نوردهی، تا توسعه و چاپ به عنوان یک سیستم واحد در بر می‌گیرد.

در واقع در این سیستم شما بر اساس تنظیمات لازم برای نوردهی یک ناحیه، بقیه‌ی نواحی تصویر را هم تنظیم می‌کنید. البته این موضوع تنها به عکاسی با دوربین‌های آنالوگ خلاصه نمی‌شود و شما می‌توانید این تکنیک را در عکاسی رنگی با دوربین‌های دیجیتال هم انجام دهید.

برای اینکه با شیوه‌ی کارکرد این سیستم آشنا شوید، پیشنهاد می‌کنم مقاله‌ی زیر را حتما مطالعه کنید.

پیشنهاد نویسنده : سیستم ناحیه‌ای عکاسی انسل آدامز چیست ؟

سیستم ناحیه‌ای یا Zone System از عکاسان دیجیتالی که برای استخراج اطلاعات برای بیرون کشیدن جزئیات از مواجهه با آنها استفاده می‌کنند، قابل درک است. اگر فیلم سیاه و سفید خود را تهیه و چاپ می‌کنید، به هر وسیله، سعی کنید از این سیستم استفاده کرده و در این کار وسواس به خرج دهید. اما، واقعاً، شما نیازی به این کار ندارید.

 براکتینگ، در جایی که شما نوردهی‌های مختلفی دارید و باید برای جبران آن ½- یا 1 نوردهی را افزایش یا کاهش دهید، می‌تواند ایده‌ی خوب و آسانی باشد. بهتر است روی چیزهایی مثل ترکیب بندی تمرکز کنید، چرا که هرچقدر هم همه چیز را خوب تنظیم کرده باشید، در نهایت یک ترکیب بندی اشتباه می‌تواند بیننده را از تماشای تصویرتان خسته کند.

9. شروع با فیلم اسلاید

شخصی اخیراً در انجمن گفتگوی عکاسی با فیلم DPReview نوشت : ” اگر می‌خواهید در عکاسی با دوربین‌های آنالوگ از یک اشتیاق بیش از حد به یک تنفر کامل برسید، کارتان را با فیلم‌های اسلاید شروع کنید. ” کلمات او هرگز صادقانه تایپ نشده‌اند. این اشتباهی نیست که همه‌ی تازه واردان مرتکب می‌شوند، بلکه باید از آن جلوگیری کرد. 

در اینجا این معادله وجود دارد، فیلم اسلاید استثنائی نسبت به نوردهی مناسب حساس است. اگر شما تنظیمات دوربین خود را حتی کمی تاریک کنید، تصویر خوب به نظر نمی‌رسد.

امروزه فیلم اسلایدها و پردازش آن‌ها گرانتر است و با توجه به تعداد زیادی از عکاسان که از یک گردش کار دیجیتال ( اسکن و چاپ ) استفاده می‌کنند، اکنون بسیاری از فیلم‌های منفی برای اسکن بهینه شده‌اند.

 اسلایدها هنوز خیلی مناسب نیستند، فیلم اسلایدی به طور معمول واضح‌تر و ظریف‌تر از امولسیون‌های چاپ معادل است و در صورت پیش بینی اسلایدها بسیار عالی به نظر می‌رسند. اگر می‌خواهید با فیلم اسلاید عکاسی کنید، مطمئناً سعی نخواهم کرد جلوی شما را بگیرم. 

اما پیشنهاد می‌کنم تا زمانی که تجربه‌ی کافی را بدست آورده و در عکاسی با دوربین‌های آنالوگ حرفه‌ای شوید، کمی صبر کنید.

10. عدم استفاده از فیلترهای UV

غفلت از قرار دادن فیلتر UV، اشتباهی است که ممکن است متوجه نشوید تا اینکه خیلی دیر شده باشد. اگرچه آنها نور ماوراء بنفش را فیلتر می‌کنند ( که واقعاً دغدغه‌ی فیلم‌های مدرن نیست؛ فیلم‌های قدیمی‌تر هم می‌توانند بدون کمک هیچ فیلتری، نور آبی را در تصاویرشان نداشته باشند ) کار واقعی آنها محافظت از لنزهای شما در صورت افتادن دوربین یا ضربه زدن به آن در مقابل چیزی است که من کاملا تضمین می‌کنم در این مورد کاملا به آنها نیاز خواهید داشت.

 و بله، این تجربه‌ی شخصی من است، من این کار را با هر دو روش انجام داده‌ام. اخیراً، من یک لنز زوم نیکون داشتم که از قفسه جدا شده و به زمین افتاد. فیلتر 8 دلاری من خرد شد، ولی لنز 50 دلاری‌ام بدون هیچ مشکلی کار می‌کرد و سالم بود. من این فیلتر را بوسیده و برایش دعا کردم ? چرا که شکستن لنز می‌توانست اتفاق بسیاری بدی برایم باشد.

من شنیده بودم که بعضی از مردم استدلال می‌کردند ممکن است فیلتر در صورت قرار گرفتن روی لنز دوربین، سطح آن را خراش دهد یا اینکه در برابر ضربه، باعث شود بیشتر آسیب به لنز منتقل شود.

خب من نمی‌توانم منکر این اتفاقات شوم، اما بسیار نادر است. با این حال، من داستان‌های بسیاری را درباره‌ی عکاسانی شنیده‌ام که دوربینشان روی زمین افتاده یا به سنگ، دیوار یا لبه‌ی مبل برخورد کرده و فیلتر UV توانسته لنز را سالم نگه دارد. در واقع به نوعی بادیگارد لنز شما خواهد بود !

فیلترهای ماوراء بنفش یا همان UV از 5 تا 10 تا 100 دلار قیمت دارند ( شخصاً من از فیلترهای ارزان قیمت استفاده می‌کنم که اگر آسیب دیدند دلم نسوزد و البته این موضوع تاثیر چندانی روی کیفیت تصویر ندارد )، آنها بسیار با ارزش هستند و می‌توانند از لنز شما در مقابل اتفاقات و صدمات احتمالی محافظت کنند.

پیشنهاد نویسنده : اشکال، الگوها، بافت‌ها و خطوط در عکاسی : با کمی صبر و تمرین تصاویر بی نظیری را ثبت کنید !

* تمامی عکس‌های مقاله توسط Magnus Akselvoll ثبت شده‌اند

امیدوارم مقاله‌ی ” 10 اشتباهی که در عکاسی با دوربین‌های آنالوگ برای اولین بار رخ می‌دهد “ برایتان مفید و جذاب بوده باشد. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین اگر پرسشی وجود داشت، آن را در بخش نظرات همین پست مطرح کنید تا پاسخ دهم. موفق باشید !