آموزش استفاده از رادیو تریگر بی سیم
دوربین عکاسی و تجهیزات
فلاش‌های قابل حمل یا اسپیدلایت‌ها از بهترین ابزار نورپردازی پرتابل هستند. اما اگر بخواهید از چند اسپیدلایت در کنار هم استفاده کنید، برای همگام سازی آنها به مشکل خواهید خورد و تنها راه موجود، استفاده از یک رادیو تریگر است.
البته بعضی از دوربین‌های دیجیتال کانن یا نیکون ( معمولا مدل‌های پایین‌تر ) فلاش داخلی پاپ آپ دارند که توسط آن هم می‌شود اسپیدلایت‌ها را کنترل کرد. آموزش همگام سازی اسپیدلایت‌ها توسط فلاش پاپ آپ روی دوربین را در مقاله زیر بخوانید.
شما می‌توانید چندین اسپیدلایت را در کنار یک دیگر به شیوه‌ای بچینید که یک نور استودیویی در لوکیشن عکاسیتان داشته باشید و تمام آنها را به وسیله یک رادیو تریگر کنترل کنید. اما کار با رادیو تریگر به همین سادگی هم نیست؛ برای روشن و فعال کردن آن باید تنظیمات دوربین و اسپیدلایت را درست تنظیم کرده باشید و بعد از آن هم پیچیدگی‌های بیشتری در مورد جایی که باید نور را قرار دهیم وجود دارد.
شاید کار کردن با آنها در ابتدا کمی سخت و دشوار باشد، اما بی شک با کمی تمرین ترفند استفاده از آنها را یاد خواهید گرفت. در این مقاله قصد دارم به آموزش استفاده از رادیو تریگر بی سیم بپردازم. پس با من تا انتهای این مقاله همراه باشید.
دانستنی‌هایی در مورد رادیو تریگر بی سیم
رادیو تریگرها یا رادیو فلاش‌های بی سیم به شما کمک می‌کنند تا بدون اتصال فیزیکی اسپیدلایت به دوربین، آن را کنترل کنید. در واقع با این کار می‌توانید زمانبندی بهتری برای ثبت عکس‌هایتان داشته باشید.
به طور معمول رادیو تریگرهای بی سیم از دو بخش تشکیل می‌شوند، یکی فرستنده که بر روی کفشک دوربین نصب شده و دیگری گیرنده که به اسپیدلایت وصل می‌شود.
با این حال همیشه هم به این صورت نیست و بعضی از اسپیدلایت‌ها گیرنده داخلی دارند. برای همین برخی رادیو تریگرها همانند مواردی از کمپانی Youngnuo بدون گیرنده فروخته می‌شوند و مخصوص اسپیدلایت‌هایی طراحی شده‌اند که گیرنده داخلی داشته و نیازی به گیرنده خارجی ندارند.
اما یکی از بزرگترین تفاوت‌ها بین انواع تریگرها در محرک‌های بی سیم آنها است. در بعضی‌ها ارتباط بی سیم از طریق حسگر مادون قرمز یا اینفرارد ( IR ) انجام می‌گیرد و در بعضی هم از طریق امواج رادیویی.
اینفرارد تریگرها معمولا ارزانترین نوع تریگرها به شمار می‌آیند، اما به دلایلی خوب نیستند. گیرنده باید نور فرستنده را دریافت کند، بنابراین دو قطعه باید در یک راستا قرار داشته باشند تا بتوانند یکدیگر را ببینند.
این یعنی نمی‌توانید توسط یک اینفرارد تریگر و اسپیدلایتتان نور پس زمینه یا بک لایت درست کنید. چرا که سوژه بین گیرنده و فرستنده قرار گرفته و باعث مسدود شدن مسیر ارتباطی آنها می‌شود.
رادیو تریگرها از سیگنال‌های رادیویی برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند، که به این معنی است که نیاز نیست آنها را در یک راستا قرار بدهید تا همدیگر را ببینند. البته آنها محدود به فاصله معینی هستند. اما شما می‌توانید نور بک لایت یا پس زمینه داشته باشید و سوژه را بین گیرنده و فرستنده قرار دهید. حتی در این حالت هم اسپیدلایت روشن خواهد شد.
ریموت کنترل گودکس Godox TR-S2 Wireless Timer Remote Control۳,۷۰۰,۰۰۰ تومان
ریموت کنترل گودکس Godox TR-C3 Wireless Timer Remote Control۴,۹۰۰,۰۰۰ تومان
فرستنده گودکس Godox X3 C TTL Canon Sender۶,۴۰۰,۰۰۰ تومان
فرستنده گودکس Godox X3 S TTL Sony Sender۶,۵۰۰,۰۰۰ تومان
رادیو تریگر گودکس Godox Xnano S TTL Wireless Flash Trigger for Sonyتماس بگیرید
تنها نکته منفی قیمت بالاتر رادیو تریگرها نسبت به اینفرارد تریگرها است. اما خارج از بحث انتخاب بین رادیو تریگرها و اینفرارد تریگرها، دانستن اینکه کدام یک از آنها می‌تواند به دوربین شما متصل شده یا می‌تواند بهتر با اسپیدلایت شما کار کند، به اندازه انتخاب خود دوربین مهم است.
اول از همه، دقت کنید که مجموعه درستی را انتخاب کرده و تهیه کنید. تریگرها معمولا به طور خاص برای برندهای مشخص، مثل کانن، نیکون یا سونی طراحی می‌شوند. دقت کنید که مدلی را انتخاب کنید که با بدنه دوربین شما و همچنین اسپیدلایتتان سازگار باشد.
علاوه بر سازگاری با بدنه دوربین و اسپیدلایت، نکات مهم دیگری نیز در انتخاب بین تریگرهای مختلف وجود دارند. یکی دیگر از این نکات فاصله‌ای است که تریگرها پشتیبانی می‌کنند. در واقع هر کدام از آنها به یک محدوده معین برای برقراری ارتباط با گیرنده محدود می‌شوند و لازم است اطمینان حاصل کنید که مدل انتخابی‌تان، فاصله مورد نظرتان برای قرار دادن اسپیدلایت را پشتیبانی کند.
ترگیرهای پیشرفته هنوز به شما این امکان را می‌دهند که از همگام‌سازی با سرعت بالا استفاده کنید، در حالی که بسیاری از مدل‌های معمولی این کار را انجام نمی‌دهند. برخی نیز اجازه استفاده از مد فلاش TTL را نمی‌دهند و شما را مجبور می‌کنند تا از حالت دستی استفاده کنید.
راه اندازی و استفاده از رادیو تریگر
در ابتدا، دقت کنید که هم فرستنده و هم گیرنده باتری کامل و پر داشته باشند. باتری‌های با میزان شارژ کم می‌توانند باعث ایجاد خرابی در اسپیدلایت شوند. یا، اگر اسپیدلایت شروع به چشمک زدن کند، حداقل بهتر است یک باتری اضافی همراهتان داشته باشید.
سپس فرستنده را روی کفشک دوربین نصب کرده و گیرنده را به اسپیدلایت متصل کنید. فرستنده معمولا فضایی به اندازه یک اسپیدلایت کوچک را روی دوربین شما اشغال می‌کند و وزن زیادی هم ندارد. سعی کنید فرستنده را محکم کنید تا ثابت بماند.
در اغلب مدل‌ها، یک دستگیره چرخان وجود دارد که فرستنده را در داخل سوراخ کفشک دوربین محکم می‌کند. همین مراحل را برای اسپیدلایت و گیرنده نیز تکرار کنید و اطمینان حاصل کنید که گیرنده به درستی به اسپیدلایت متصل شده باشد.
بسیاری از گیرنده‌ها یک پیچ سه پایه در قسمت پایینشان دارند. از این پیچ می‌توانید برای قرار دادن اسپیدلایت بر روی سه پایه و ایمن کردن آن استفاده کنید. اگر گیرنده شما پایه اتصال به اسپیدلایت را ندارد، باید از یک آداپتور مخصوص استفاده کنید که همانند کفشک دوربین طراحی شده است.
همچنین از این آداپتورها می‌توانید برای تنظیم زاویه نور به همراه اضافه کردن یک چتر استفاده کنید. اگر از چندین اسپیدلایت استفاده می‌کنید، باید به همان تعداد گیرنده نیز تهیه کنید. یک فرستنده که روی دوربین قرار می‌گیرد؛ می‌تواند چندین گیرنده را به طور هم زمان کنترل کند.
سپس، اطمینان حاصل کنید که فرستنده و گیرنده هر دو در یک چنل هستند. در اکثر موارد، نیازی نیست که در تنظیمات پیش فرض پنل‌ها تغییری ایجاد کنید.
اگر در حال عکاسی از یک رویداد هستید که دیگر عکاسان هم مثل شما از اسپیدلایت‌هایی با گیرنده استفاده می‌کنند، برای اینکه اختلالی در برقراری ارتباط بین دوربین و اسپیدلایتتان ایجاد نشود، می‌توانید تنظیمات را روی چنل‌های مختلفی امتحان کنید و مطمئن شوید که دوربین شما اسپیدلایت‌های دیگر را تحریک نمی‌کند و برعکس.
چنل‌ها از تداخل سیستم‌های دیگر عکاسان با اسپیدلایت شما جلوگیری می‌کنند، اما گروه‌ها به شما اجازه می‌دهند که با چند اسپیدلایت به صورت همزمان کار کنید. اگر با یک اسپیدلایت تنها کار می‌کنید، فقط مطمئن شوید که گروه روی فرستنده و گروه روی گیرنده یکسان هستند، یا تنظیمات پیش فرض گروه را تغییر نداده و به همان صورت اصلی رها کنید، و سپس به ادامه ماجرا بپردازید.
گروه بر روی هر گیرنده تنظیم می‌شود و می‌تواند برای متمایز کردن واحدهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای مثال، شما می‌توانید سه اسپیدلایت مختلف را به عنوان گروه‌های A، B و C معرفی کنید.
از پشت فرستنده، شما می‌توانید زمانی را تنظیم کنید که در هنگام استفاده از گروه‌ها اسپیدلایت را خاموش کنید. می‌توانید گروه‌های A، B و C را انتخاب کنید تا هر سه فلاش را به صورت همزمان فعال شده و فلاش بزنند. سپس می‌توانید به سرعت یک گروه دیگر را انتخاب کنید تا تنها یک اسپیدلایت فعال شده و فلاش بزند؛ بدون اینکه به بدنه خود اسپیدلایت برای اعمال تنظیمات رجوع کنید.
برای مثال، گروه‌ها می‌توانند به شما اجازه دهند که یک عکس را با سه نور بگیرید و سپس چند ثانیه بعد یک عکس دیگر را با تنها یک یا دو نور از همان سه منبع نور قبلی ثبت کنید.
به یاد داشته باشید که قبل از فشار دادن دکمه شاتر و ثبت عکس، از اتصال صحیح دوربین با اسپیدلایت‌هایتان اطمینان کامل حاصل کنید. بسیاری از فرستنده‌ها یک LED کوچک روی خود دارند که در صورت برقراری ارتباط به رنگ سبز در می‌آیند که حاکی از تایید این مورد است؛ اما رنگ قرمز نشانه عدم اتصال یا اتصال ناصحیح می‌تواند باشد.
مدل‌های زیادی نیز از تریگرها دارای یک دکمه برای تست هستند. از این دکمه استفاده کنید و یا یک عکس آزمایشی توسط دوربین بگیرید تا مطمئن شوید که اسپیدلایت‌های شما با فرمان فرستنده فعال شده و فلاش خواهند زد.
نحوه استفاده از فلاش: موقعیت یابی و کار با فلاش
اما راه اندازی و استفاده از رادیو تریگر تنها نیمی از راه ما است. حالا مسائل بیشتری وجود دارد که باید به آنها توجه کنید. اینکه منابع نور خود را کجا قرار می‌دهید؟ از چه تنظیماتی برای دوربین و اسپیدلایت‌هایتان استفاده می‌کنید؟ اصلا بهترین اصلاح کننده‌های نوری که می‌توانید از آنها استفاده کنید کدام هستند؟
بعد از اینکه رادیو تریگر را به صورت کامل راه اندازی کردید، می‌توانید از منابع نوری خارجی دیگر مثل فلاش‌های استودیویی یا استروب‌ها نیز استفاده کنید. با اضافه کردن یا تغییر جهت منابع نوری می‌توانید جلوه‌هایی خلاقانه به عکستان ببخشید. فراموش نکنید که ارتفاع اسپیدلایت‌ها یا استروب‌ها نیز بسیار مهم است.
اگر عکاسی تازه کار هستید و هنوز آشنایی کامل با تجهیزات و شیوه‌های نورپردازی ندارید، من به شما پیشنهاد می‌کنم مدتی را صرف آزمایش کردن تجهیزات و وسایلتان کنید. نور را ابتدا در زاویه 45 درجه سوژه قرار داده و یک عکس را ثبت کنید. زاویه 45 درجه برای شروع بسیار خوب است.
عکس‌هایتان را با قرار دادن منابع نور در موقعیت‌های مختلف آزمایش کنید و ببینید چطور سایه‌ها تغییر می‌کنند. نگاهی به برخی از رایج‌ترین الگوهای نورپردازی عکاسی بیاندازید و سعی کنید با فلاش خارج از دوربین آنها را بازسازی کنید.
البته، توجه داشته باشید که تنظیمات روی خود فلاش‌های خارج از دوربین نیز بسیار مهم است. زمانی که از رادیو تریگر برای همگام سازی اسپیدلایت‌هایتان استفاده می‌کنید، می‌توانید تنظیمات فلاش خود را از طریق خود اسپیدلایت هم تنظیم کنید.
برخی از فرستنده‌ها این امکان را به شما خواهند داد تا تنظیمات خود را از طریق خود فرستنده تنظیم کنید. برای مثال می‌توانید از مد دستی برای کاهش قدرت فلاش استفاده کنید و آن را روی 1/4 یا 1/16 قرار دهید.
در هنگام استفاده از اسپیدلایت‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کنند اما، اگر فلاش بیش از حد روشن بود، می‌توانید آن را دورتر از سوژه قرار دهید. به همین شکل، اگر فلاش بیش از حد تاریک باشد، سعی کنید فلاش را به سوژه نزدیک‌تر کنید؛ البته اگر نمی‌توانید قدرت فلاش را افزایش دهید.
یکی از بزرگترین مزایای استفاده از اسپیدلایت‌ها، علاوه بر تکنیک‌های نورپردازی خلاقانه، اصلاح کننده‌های نور است. شما می‌توانید از یک دیفیوزر کوچک برای فلاش پاپ آپ روی دوربینتان استفاده کنید، یا از دیفیوزرهای بزرگتر برای نرم کردن نور اسپیدلایت‌هایتان.
هرچه دیفیوزر بزرگتر باشد، نور نرم‌تری ایجاد خواهد شد. همچنین می‌توانید از اصلاح کننده‌هایی استفاده کنید که نورهای متفاوتی را تولید می‌کنند. برای مثال یک شبکه نور باریک یا نور شطرنجی.
مهمترین نکته در کارکردن با اصلاح کننده‌های نور این است که اطمینان حاصل کنید در شرایط درستی از آنها استفاده می‌کنید و آنها را به درستی تنظیم کرده‌اید. یک پایه چتر گردان به شما این امکان را می‌دهد که از یک چتر استفاده کنید و زاویه نور را بر روی یک سه‌پایه تنظیم کنید.
بین الگوهای نورپردازی مختلف، تنظیمات فلاش و اصلاح کننده‌ها، جزو امکاناتی محسوب می‌شوند که تقریبا نامحدود بوده و هیچ وقت تمام نمی‌شوند. هنگامی که از فلاش استفاده می‌کنید، می‌توانید از چند اصلاح کننده نوری نیز در کنار آن بسته به خلاقیت خود استفاده کنید تا جلوه‌های نوری زیبایی به عکستان ببخشید. برای مثال می‌توانید از یک رفلکتور استفاده کنید تا سایه‌ها و نور را نرم‌تر کنید.
رفع مشکلات استفاده از رادیو تریگر ها
آیا اسپیدلایت شما به درستی فلاش نمی‌زند؟ موارد زیادی وجود دارند که می‌توانند اشتباه شده و جلوی دوربین برقراری ارتباط صحیح بین دوربین شما و اسپیدلایت را بگیرند.
اگر رادیو تریگر شما به درستی کار نمی‌کند، در زیر مواردی را آورده‌ام که بهتر است آنها را چک کنید تا مشکلات به وجود آمده برطرف شوند.
- ممکن است فرستنده و گیرنده را با هم اشتباه گرفته باشید؛ فرستنده‌ها و گیرنده‌ها اغلب ظاهری یکسان دارند. ممکن است در زمانی که عجله داشته‌اید، جای این دو را با هم اشتباه گرفته و هر کدام را به جای دیگری نصب کرده باشید. اطمینان حاصل کنید که فرستنده روی کفشک دوربین و گیرنده روی فلاش نصب شده باشد.
- چنل یکسانی را برای گیرنده و فرستنده اعمال نکرده‌اید؛ اطمینان حاصل کنید که فرستنده و گیرنده روی یک چنل یکسان قرار گرفته باشند. حتی ممکن است شما تغییری در آن به وجود نیاورده باشید، اما دکمه‌ها در اثر برخورد با بدنه کیف آن را تغییر داده باشند.
- گروه‌های درست را انتخاب کنید؛ اگر برای رادیو تریگر خود گروه تعیین کرده‌اید، مطمئن شوید که هم بر روی فرستنده و هم گیرنده یکسان باشد.
- سرعت شاتر شما خیلی سریع است؛ اسپیدلایت فلاش نمی‌زند یا اثر آن را در عکس نمی‌بینید؟ دقت کنید که سرعت شاتر شما از سرعت همگام سازی فلاش فراتر رود. بسیاری از اسپیدلایت‌ها از فعال شدن در سرعت‌های شاتر بسیار بالا جلوگیری می‌کنند. اما این فلاش‌ها معمولا هشداری را به شما نمی‌دهند. اغلب سرعت همگام‌سازی در فلاش‌ها بین 1/160 و 1/250، بسته به بدنه دوربین تنظیم می‌شود.
- فرستنده و گیرنده فاصله زیادی از هم دارند؛ توجه داشته باشید که هر رادیو تریگری شما را به یک فاصله مشخص محدود می‌کند، این مقدار را شناخته و سعی کنید و فرستنده و گیرنده را از آن میزان دورتر نکنید.
- اگر از یک اینفرارد تریگر استفاده می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که در یک راستا قرار داشته و همدیگر را ببینند؛ اگر هیچ چیز این مسیر فرستنده و گیرنده به هم را مسدود نمی‌کند، سعی کنید زاویه گیرنده را تنظیم کنید تا سیگنال اینفرارد بهتر دریافت شود.
- از یک باتری نو برای فرستنده و گیرنده استفاده کنید؛ تجهیزات نورپردازی بدون داشتن شارژ کافی هرگز کار نخواهند کرد، پس از کامل بودن شارژ باتری مطمئن شوید.
- مدت زمان بازیابی فلاش را نیز در نظر داشته باشید؛ آیا اسپیدلایتتان تنها گاهی خاموش می‌شود؟ به زمان بازیابی انرژی اسپیدلایت‌ها توجه داشته باشید و سعی کنید سریع‌تر از آن اقدام به ثبت عکسی جدید نکنید. اغلب فلاش‌ها چند ثانیه طول می‌کشد تا دوباره آماده فلاش زدن شوند، که به این معنی است که شما به طور معمول نمی‌توانید از حالت عکاسی پیاپی برای عکاسی با اسپیدلایت استفاده کنید.
نتیجه گیری
شما برای نورپردازی خلاقانه در عکس‌هایتان به یک استروب یا تجهیزات گران قیمت نورپردازی نیازی ندارید. با استفاده از رادیو تریگر بی سیم، همان استروب را با استفاده از یک اسپیدلایت خواهید داشت. یک منبع نور پرقدرت و پرتابل که به پریز برق یا باتری بزرگ خارجی نیاز ندارد.
با حداقل هزینه می‌توانید نورپردازی خلاقانه‌ای برای عکاسی در ژانرهای پرتره، لایف استایل؛ عکاسی از رویدادها یا هر ژانر دیگری داشته باشید.
در حالی که این ویژگی‌ها که توسط یک رادیو تریگر و یک اسپیدلایت ممکن می‌شود، بسیار خلاقانه و جذاب است، اما در ابتدا ممکن است کمی برایتان سخت باشد که البته با تمرین کردن مداوم، بی شک در ادامه آن را ساده‌تر از قبل انجام خواهید داد.
با استفاده از کشف قابلیت‌های بیشتر لوازم و تجهیزات عکاسی خود و همچنین یک رادیو تریگر و یک اسپیدلایت، می‌توانید نورپردازی خلاقانه و بسیار با کیفیتی را همچون یک استروب داشته باشید.
امیدوارم نکاتی که در مقاله ” آموزش استفاده از رادیو تریگر بی سیم “ برایتان گفتم مفید بوده باشد. آیا تجربه استفاده از رادیو تریگر را دارید؟ آیا تا به حال از اسپیدلایت برای نورپردازی به شیوه‌های خلاقانه و به جای استروب استفاده کرده‌اید؟
نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین اگر پرسشی داشتید، در زیر همین پست آن را مطرح کنید تا پاسخ دهم.
سری یدک سه پایه نور فلزی(شفت) Metal light tripod spare headتماس بگیرید
آداپتور شارژ گودکس Godox WC-26 Battery Charger for AD600 PROتماس بگیرید
سه پایه نور پاناسان Panasun 805 light standتماس بگیرید
چتر عبوری سفید دریم لایت Dream Light White transit umbrella 160cm۲ تومان
چتر عبوری سفید دریم لایت Dream Light White transit umbrella 90cm۶ تومان
